Wszystko wskazuje na to, że kariera nawozów mineralnych w małych ogrodach przydomowych kończy się. Coraz popularniejsze są ogrody biologiczne – uprawiane w sposób naturalny, bez jakichkolwiek środków chemicznych, nieobojętnych przecież dla ludzkiego zdrowia.
W naszej części kraju, charakteryzującej się sporym skażeniem powietrza i gleby, należy podchodzić do sztucznego nawożenia szczególnie ostrożnie, by nie przekroczyć krytycznej dawki środków chemicznych w produktach żywnościowych.
Niestety, wszystkie właściwie poradniki ogrodnicze zalecają nawożenie mineralne w proporcjach przeczących zdrowemu rozsądkowi, należy więc do rad tych podchodzić bardzo ostrożnie. Jakiś czas temu w szpitalach dla niemowląt zakazano podawania soku z marchwi, bo dorodne, piękne korzenie zawierały alarmujące dawki pestycydów – produktów rozpadu nawozów mineralnych.
A zatem zrezygnujmy z ambicji wyhodowania buraków-olbrzymów, takiejże marchwi czy pietruszki, przedkładając nad nie warzywa i owoce mniej efektowne, ale zdrowe.
Odpowiednie dawki obornika, kompostu i torfu, stosowanie nawozów zielonych oraz ewentualne odkwaszające wapnowanie gleby kilka lat, powinny wystarczyć dla dobrego rozwoju i plonowania roślin. A jeśli już chcemy sięgnąć po nawozy mineralne, niech to będą przede wszystkim gotowe mieszanki, zawierające zarówno makro- jak i mikroelementy. Są to: Azofoska i Mikro, stosowane głównie w szklarniach i inspektach, Fructus 1 i 2, dobre zarówno pod warzywa, jak i pod drzewa, krzewy, Mikroflor 1 i 2 oraz Florovit. Dawki i terminy stosowania nawozów podawane są na opakowaniach. Na ogół stosuje się 50 – 80 gramów nawozów na 1 m kw.
Przestrzegać też należy zasady właściwego wysypywania nawozów. Nie sypiemy ich bezpośrednio przy łodygach roślin czy pniach drzew, ale na obrysie korony, bo w tym miejscu znajdują się zwykle najbardziej chłonne części systemu korzeniowego.
Wysypany nawóz należy płytko przekopać lub wymieszać z wierzchnią warstwą ziemi motyką.
0 Komentarzy